BookStation

Τό ?ρεοπαγιτικό ?ργο ?πό μόνο του ?ποτελε? μία πρόκληση γιά κάθε ?ρευνητή τ?ς Βυζαντιν?ς ?στορίας, φιλοσοφίας, θεολογίας, ?λλά καί τ?ς Μεσαιωνικ?ς δυτικ?ς σκέψης· πολύ περισσότερο ?ταν συνδέεται μέ μεγάλες φάσεις τ?ς πορείας τ?ν ?δε?ν στήν μακραίωνη ?στορία τ?ς Βυζαντιν?ς κοινωνίας καί τ?ς Δυτικ?ς διανόησης. Μέ τήν δημόσια ?μφάνισή του, ?ρχές 6ου α?., γίνεται ?μέσως ?ποδεκτός ? συγγραφέας, ?πως α?τοσυστήνεται, καί τό ?ργο του γνωρίζει ?μέσως μεγάλη διάδοση καί ?μπλέκεται, ?θελά του, στούς πρώιμους δογματικούς ?γ?νες· χρησιμοποιε?ται ?διακρίτως ?πό ?ρθοδόξους καί Μονοφυσίτες. ? α?τία τ?ς χρήσεως, μέχρι τά ?ρια τ?ς καταχρήσεως ?πό πλευρ?ς Μονοφυσιτ?ν, περισσότερο, το? ?ρεοπαγιτικο? ?ργου ?φείλεται στόν ?πλούστατο λόγο ?τι ? ?ποδιδόμενη καί καθολικ?ς ?ναγνωριζόμενη α?θεντία καί ?ρχαιότητα το? Διονυσίου προσέδιδε ?να σοβαρό πλεονέκτημα στό «?φεύρημα» το? ?λεξανδρινού διάκονου Θεμιστίου, ?γέτου τ?ν ?γνοητ?ν, περί «μι?ς θεανδρικ?ς ?νεργείας» το? Χριστο?, τό ?πο?ο ?ποτελε? παραποίηση τ?ς ?ρεοπαγιτικ?ς ?κφράσεως, ? ?ποία ?παντ?ται στήν πρός Γάιον θεραπευτήν ?πιστολή: «?λλ’ ?νδρωθέντος θεο? καιν?ν τινα τ?ν θεανδρικ?ν ?νέργειαν ?μ?ν πολιτευσάμενος»· ?τσι, μέ τόν τρόπο α?τό ?ποκαθιστο?σε τόν ?λλείποντα δεσμό τ?ν Μονοφυσιτ?ν μέ τήν ?ρχαία παράδοση πού ?θελαν νά παρουσιάζουν τήν Μονοφυσιτική ?ποψη γιά τόν ?ναθρωπήσαντα Υ?ό καί Λόγου το? Θεο?, ?ς τήν ?ρχέγονη πίστη της ?κκλησίας. Τά ?ρεοπαγιτικά ?μα τ? ?μφανίσει τους κατέλαβαν, καί ?κτοτε κατέχουν, μία ?διαίτερη θέση στήν παγκόσμια διανόηση καί ?ρδεύουν τήν σκέψη συνεχ?ς καί ?διαλείπτως μέχρι τ?ν ?μερ?ν μας· ?πόδειξη τά βιβλία πού γράφηκαν καί γράφονται. Τέλος, πέρα ?πό τήν α?τόνομη ?ξία το? ?ρεοπαγιτικο? ?ργου ?να «σχολα?ο» ?ρώτημα παραμένει σέ ?κκρεμότητα γιά τούς ?στορικούς καί θεολόγους: κατά πόσον δηλ. θά ?πρεπε νά καταταγε? τό ?ρεοπαγιτικό σ?μα ?ς τό τελευτα?ο ?πολογητικό ?ργο, καί συνάμα χωρίς ?νομα, ?λλά μέ ταυτότητα, ?ς τό τελευτα?ο ?πόκρυφο τ?ς ?ρχαίας ?κκλησίας.