BookStation

 Ένας φιλεύσπλαγχνος ταχυδακτυλουργός ανοίγει ένα βιβλίο γεμάτο «θαύματα». Ζώα που χάνονται και ξαναζούν -ο ρινόκερως του Ντύρερ, τα προϊστορικά ζώα της Ηπείρου, τα λάμα των Ανδεων-' παιδιά που επιζούν απ' τον πόλεμο, καλλιτέχνες που ζουν σύρριζα στον θάνατο και πέρα απ' αυτόν: η Βιρτζίνια Γουλφ, ο Ματσούο Μπασό, ο Ανρί Ματίς, ο Κλωντ Ντεμπυσσύ.

Ένα βιβλίο για τον θάνατο- και τι μένει μετά. Μα και για την σημασία της τέχνης στη ζωή· όχι ως αισθητικού φαινομένου, αλλά ως σώματος πλασμένου από την ίδια την σάρκα της ζωής. Σαν η ρήση του Γουίλλιαμ Μπλαίηκ, «Όλη η Δουλειά του Ανθρώπου είναι οι Τέχνες», να ήταν κυριολεκτικώς αληθής- και το απόλυτο γεγονός του θανάτου ένας από τους λόγους της αλήθειας της.

Ο Παναγιώτης Ιωαννίδης γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα, όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει στις Εκδόσεις Καστανιώτη τρία βιβλία ποίησης: Το σωσίβιο (2008), Ακάλυπτος (2013), Πολωνία (2016, υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας και το Βραβείο Ποίησης του Αναγνώστη). Είναι επίσης ένας από τους συγγραφείς του συλλογικού δοκιμιακού βιβλίου Μια συζήτηση για την ποίηση τώρα (ΦΡΜΚ, 2018). Ποιήματά του έχουν περιληφθεί σε δύο αγγλόγλωσσες ανθολογίες (T. Chiotis, Futures: Poetry of the Greek Crisis, Penned in the Margins, 2015, K. van Dyck, Austerity Measures: The New Greek Poetry, Penguin, 2016, NYRB Books, 2017), δύο γερμανικές και σε περιοδικά στα ελληνικά, αγγλικά, κροατικά, πολωνικά, σουηδικά και τουρκικά. Έχει μεταφράσει αγγλόγλωσση ποίηση (Σ. Χήνυ, Ρ. Κρήλυ, Τ. Γκανν, Ντ. Χάρσεντ, κ.ά.), είναι υπεύθυνος για την ποίηση στο μηνιαίο περιοδικό The Books? Journal και στο Und. Athens, μέλος της συντακτικής επιτροπής του ΦΡΜΚ -εξαμηνιαίου περιοδικού για την ποίηση, την θεωρία και τα εικαστικά? και επιμελείται τις μηνιαίες ποιητικές συναντήσεις «Με τα λόγια (γίνεται)». Έχει συνεργαστεί με εικαστικούς καλλιτέχνες (όπως στην 2η Μπιεννάλε της Αθήνας, 2009), και διδάσκει ποίηση ως δημιουργική γραφή σε ενήλικες (στο Βρετανικό Συμβούλιο της Αθήνας) και παιδιά (όπως στα εκπαιδευτικά προγράμματα του Αρχείου Καβάφη / Ίδρυμα Ωνάση).