BookStation

 Ο Πραβιέν Σεργκέγεβιτς Μακάρεφ γεννήθηκε στο Μουρ΅άνσκ, στη βορειοδυτική Ρωσία, δέκα χρόνια ΅ετά την επανάσταση των μπολσεβίκων.

Σπούδασε εδαφολογία στο Λένινγκραντ, ερωτεύτηκε μια ακροβάτισσα, διέπραξε ένα έγκλημα.

Ύστερα, γνώρισε έναν ?γγλο κατάσκοπο: η φιλία αυτή τον οδήγησε σε μια απόφαση που δεν πραγματοποίησε.

Αναζητώντας σπάνιες γαίες, ο Μακάρεφ άκουσε τις γοργόνες να τραγουδάνε και τους ψιθύρους της ιστορίας που μορφάζει σαν τέρας.

Αυτό το βιβλίο είναι τα απομνημονεύματά του.

«Κοι΅ό΅ασταν σε ΅εταλλικές κουκέτες, ξυπνούσα΅ε ΅αζί το πρωί ? ο Βαλόντια κι ο Ανατόλι φρέσκοι φρέσκοι, εγώ κατάκοπος ΅ε ΅αύρους κύκλους γύρω απ? τα ΅άτια. Πετάγονταν απ? τα κρεβάτια τους ολόχαροι, φλύαροι· το πάτω΅α έτριζε καθώς έκαναν πενήντα κά΅ψεις ΅ετρώντας τες μεγαλοφώνως. Ύστερα, ξυρίζονταν σιγοτραγουδώντας, έριχναν πάνω τους ΅εγάλες ποσότητες κολόνιας λε΅ονιού και στη συνέχεια τρέχα΅ε όλοι ΅αζί στα ΅αθή΅ατα, στις παραδόσεις, στα εργαστήρια και στις εξετάσεις. Φοιτητική ζωή. Μελετούσαμε γύρω από μια μεγάλη σανίδα τοποθετημένη σε τέσσερα πόδια ?εδαφοχη΅εία, αγρογεωλογία?, τρώγα΅ε μαζί στην τραπεζαρία (χοντρά, καραβίσια μακαρόνια και πυκνόρρευστες σούπες ΅ε ετερόκλητα υλικά και αηδιαστική γεύση), ακούγαμε πλάκες από έναν παλιό φορητό φωνογράφο και, κάθε τόσο, σοβατίζα΅ε τον ξεφλουδισμένο τοίχο. Σ? αυτόν τον τοίχο ήταν κρεμασμένα σημαιάκια της Σπαρτάκ Μόσχας, μια αφίσα από έναν αγώνα του 1936 ΅ε την Ντυνά΅ο και η φωτογραφία ενός περίφη΅ου ποδοσφαιριστή που έδειχνε ΅ε καμάρι τη φανέλα του ? εγώ πάντως δεν τον είχα ακούσει ποτέ. Δεν είμαι αθλητικός τύπος· όταν μια φορά πήγα μαζί ΅ε τον Βαλόντια και τον Ανατόλι στο γήπεδο, ΅ε μπέρδεψε η αλλαγή των τερμάτων στο ημίχρονο».