BookStation

 Η κοινωνιολογία δεν βρήκε μόνη τους όρους με τους οποίους δόμησε το θεωρητικό της οικοδόμημα και επεξεργάστηκε το μεθοδολογικό της πλαίσιο. ?ρχιζε να χτίζει το θεωρητικό της οικοδόμημα πάνω σε προϋπάρχουσες εννοιολογικές δομές, οι οποίες σχηματίστηκαν από τη φιλοσοφική ανθρωπολογία και μετασχηματίστηκαν από τις κοινωνικές θεωρίες. Επίσης, επεξεργάστηκε το μεθοδολογικό της πλαίσιο εμπνεόμενη από το εμπειρικό-αναλυτικό και το ιστορικό-ερμηνευτικό πλαίσιο που είχαν ήδη επεξεργαστεί οι φυσικές και οι ανθρωπιστικές επιστήμες, αντίστοιχα. Ήταν μία βαριά κληρονομιά που, ωστόσο, δεν εμπόδισε τους «θεμελιωτές» της νέας επιστήμης να την τροποποιούν όταν διαπίστωναν τα κενά που άφηναν η φιλοσοφική ανθρωπολογία και οι «δύο ?επιστημονικές? κουλτούρες», αλλά κυρίως οι μεταξύ τους σχέσεις. Από εδώ ακριβώς προέκυψε μία νέα επιστημονική προδιάθεση και το εγγενές αυτής χαρακτηριστικό: πρόκειται για την προδιάθεση της διπλής υπέρβασης των δυϊσμών και των φαντασιακών αντιθέσεων που παρείσδυσαν στη σύγχρονη σκέψη και οι οποίες είχαν ως αφετηρία τη φαντασιακή αντίθεση φύσης-πολιτισμού. Αυτή η προδιάθεση συγκροτεί μία νέα στάση, η οποία εντάσσει τα συναισθήματα και τη συμβολική σκέψη στις κοινωνικές τους προϋποθέσεις ? ολοκληρώνοντας έτσι τη σύγχρονη ανθρωπολογία.

της εποχής μας.

Ο Αντώνης Γεωργούλας είναι καθηγητής κοινωνιολογικής και ανθρωπολογικής θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών). Η ερευνητική του εργασία επικεντρώνεται στην επιστημολογία των κοινωνικών επιστημών και, κυρίως, στην εννοιολογική αλλαγή. Η συγκαιρινή του έρευνα είναι γύρω από τις σχέσεις ανάμεσα στις συνιστώσες της επιστημονικής κουλτούρας και τους μετασχηματισμούς της εκπαιδευτικής σφαίρας.