BookStation

 Θρίλερ, ιστορικό μυθιστόρημα, μυθιστόρημα ιδεών: η ιστορία πέντε γενεών Ελλήνων που έζησαν στη Ρουμανία, αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου, για να επιστρέψουν τελικά και πάλι στην Ελλάδα.

Μετά τον βομβαρδισμό της 5ης Απριλίου 1944, στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μπουζάου της Ρουμανίας, οι στρατιώτες βρίσκουν στις ράγες του τρένου ένα παιδί χαμένο. Ο στρατιωτικός γιατρός που βρίσκεται εκεί το παίρνει μαζί του, αγνοώντας την καταγωγή του. Αργότερα αποκαλύπτεται πως το κοριτσάκι αυτό, η Ντάρια, είναι απόγονος μιας οικογένειας Ελλήνων που έφτασαν στη Ρουμανία πριν από δύο περίπου αιώνες. Πόλεμοι και επαναστάσεις ανάγκασαν τις γυναίκες του γένους των Νίκα να παλέψουν σκληρά. Να αναθρέψουν τα παιδιά τους, που εξασφάλιζαν τη συνέχεια του γένους τους, την ώρα που οι άντρες τους θυσιάζονταν στους βωμούς της ιστορίας, της πολιτικής, της μετανάστευσης...

Ώριμη γυναίκα πια, η Ντάρια θα καταφέρει να ανασυνθέσει το παζλ της καταγωγής της. Είναι η πρώτη γυναίκα από το γένος των Νίκα που, μέσα από το ίδιο της το επάγγελμα, αυτό της κοινωνιολόγου, αποκτά συνείδηση των κοινωνικών και πολιτικών γεγονότων που καθόρισαν όχι μόνο την προσωπική της ιστορία, αλλά και αυτήν του γένους της. 

Η Μόνικα Σαβουλέσκου-Βουδούρη γεννήθηκε στη Ρουμανία. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, του οποίου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ. Από το 1982 ζει στην Ολλανδία και την Ελλάδα. Εργάστηκε ως κοινωνιολόγος σε διάφορα ευρωπαϊκά κέντρα ερευνών με εξειδίκευση στη μεταναστευτική ψυχολογία. Πεζογράφος, ποιήτρια, δοκιμιογράφος, αλλά και μεταφράστρια από την ολλανδική γλώσσα. Πολλά από τα έργα της, για τα οποία βραβεύτηκε τόσο στην Ολλανδία όσο και στη Ρουμανία, μεταφράστηκαν στα ολλανδικά, γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά και άλλες γλώσσες. Από το 2004 είναι πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου «Σύγχρονα Βαλκάνια», που εδρεύει στην Αθήνα. Από τα έργα της ξεχωρίζουν: Αν διασχίσεις τη γέφυρα Σοβέτο (μυθιστόρημα, 2015), Σας γράφω από την Αθήνα στα χρόνια της κρίσης (άρθρα, 2013), Η Ρουμανία έξω από τη Ρουμανία: Κι από αυτό έχουμε! (άρθρα, 2012), Ένας βασιλιάς Ληρ (δοκίμιο, 2012), Ο Δρόμος ? τόπος διάβασης και διασκέδασης (δοκίμιο, 2008), Διασπορά: οι ρίζες μου (δοκίμιο, 1992), Αντόν Πάβλοβιτσι Τσέχωφ (μονογραφία, 1981). Στα ελληνικά κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημά της Πατέρα, είμαστε υπνοβάτες (Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 2010). 

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 Ποικίλα είναι τα θέματα  που αναδεικνύονται στο μυθιστόρημα Οι Κόρες Νίκα, με συνδετικό τους νήμα την ιστορία μιας οικογένειας στο διάστημα μερικών γενιών, από τον 19o μέχρι τον 21o αιώνα. Η επεξεργασία του χρόνου δεν ακολουθεί μια ευθύγραμμη εξέλιξη αλλά μια συνειρμική σύνδεση που τελικά δίνει την εντύπωση της παράλληλης εξέλιξης των ιστοριών. Διαβάζοντας το μυθιστόρημα αυτό, δεν μπορούμε παρά να θυμηθούμε τα έργα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και του Μάριο Βάργας Λιόσα. ? Αλίσια Σόκο, περ. VENCER, 2014, Λίμα, Περού

Μυθιστόρημα που διαβάζεται με μιαν ανάσα [?]. ?λλοτε έχουμε να κάνουμε με ένα χρονικό κι άλλοτε με ένα δοκίμιο με κοινωνικο-ψυχολογικές παρατηρήσεις, και με τις ποιητικές προεκτάσεις ενός κειμένου όπου μέσα στη μυθοπλασία ενισχύεται η αίσθηση του αληθινού που εκπορεύεται από μαρτυρίες. [?] Η συγγραφέας χρησιμοποιεί με άνεση τα αναγκαία εργαλεία για να δημιουργήσει εξαιρετικά ζωντανούς χαρακτήρες, που χαράζονται στη μνήμη μας όχι σαν λογοτεχνικές μορφές αλλά σαν πραγματικοί άνθρωποι. ? Irina Nechit, περ. SUD-EST Cultural, τχ. 4, 2011, Κισινάου, Μολδαβία 

Η Μόνικα Σαβουλέσκου-Βουδούρη γνωρίζει πώς να συνδυάζει όλες τις τεχνικές του μεταμοντερνισμού, μεταξύ των οποίων επισημαίνουμε την κινηματογραφική δομή του μυθιστορήματος, που, με συνεχή φλας μπακ, εκτυλίσσεται άλλοτε στο ?μστερνταμ ή στις Βρυξέλλες και άλλοτε στην Κοινότητα Κράσνα του Μπαραγκάν ή στην Αθήνα. Συμπέρασμα: ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα? ? Ioan Groşan, περ. Luceafărul de dinineaţă, τχ. 29, 2011, Βουκουρέστι

Η οικογενειακή σάγκα συνυφαίνεται με το μυθιστόρημα της μετανάστευσης, δεδομένου ότι η αποδημία και η περιπλάνηση σημαδεύει τρεις γενιές. Πρόκειται, ταυτόχρονα, για ένα πολιτικό μυθιστόρημα, καθώς σε αυτό διατυπώνονται κρίσιμα ερωτήματα, συνδεδεμένα με τον 20ό αιώνα και τις θηριωδίες του. ? Elisabeta Lasconi, εφ. Ziarul de duminică, Ιούνιος 2011, Βουκουρέστι 

Με το μάτι του γνώστη των σχέσεων μεταξύ Ανατολής και Δύσης, η συγγραφέας αναλαμβάνει να συλλάβει και να απεικονίσει αυτόν τον κόσμο που ο ιστορικός Νικολάε Ιόργκα έχει αποκαλέσει «το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο» [?]. Σε μια συμπλοκή των φαντασμάτων της Ανατολής, οδηγεί τους ήρωες άλλοτε στην Αίγυπτο ή στην Κωνσταντινούπολη, και άλλοτε, με την ίδια άνεση, στα μονοπάτια της Δύσης, είτε της βόρειας Ευρώπης είτε της Αμερικής. Η ιστορία διαιωνίζεται? για ποσοστή άραγε φορά; ? Grete Tartler, εφ. Ziarul Financiar, Αύγουστος 2011, Βουκουρέστι