BookStation

 Πώς θα μπορούσαμε να φανταστούμε τη γένεση του θε-
άτρου από το μαγικοθρησκευτικό δρώμενο και από την
κοινωνική τελετουργία; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα
στο οποίο απαντάει η εργασία του Βάλτερ Πούχνερ για τα δρώ-
μενα της Ελλάδας και της Βαλκανικής, παρουσιάζοντας 1668 πε-
ριπτώσεις δρωμένων στη φάση της μετάβασης από την εθιμοτυπία
στη λαϊκή διασκέδαση και την απόλαυση.
Ο Βάλτερ Πούχνερ θέτει ως στόχο να τεκμηριώσει με ελληνικό υλι-
κό από τα δρώμενα και τους αγερμούς του εορτολογίου μια υπο-
θετική εξέλιξη, που οδηγεί από μεμονωμένα συστατικά στοιχεία του
θεάτρου προς τις πρώτες πρωτοβάθμιες μορφές του λαϊκού θεάτρου,
οι οποίες στηρίζονται πλέον σε διακριτούς ρόλους και τη διάδρα-
ση ή το διάλογο μεταξύ σκηνικών προσώπων, δημιουργώντας μια
σκηνική πραγματικότητα η οποία διαφέρει από την κοινωνική.
Οι διάφορες φάσεις της «εξέλιξης» αυτής είναι η πομπή του αγερ-
μού, τα συμβολικά αντικείμενα που περιφέρονται, οι συμβολικές
πράξεις που τελούνται, οι μιμητικές συμπεριφορές στα δρώμενα, και
κυρίως το μασκάρεμα, που φτάνει σε συγκεκριμένους παραστατι-
κούς ρόλους, σε πρακτικές οι οποίες, στην συνύπαρξη και σύμπραξή
τους, δημιουργούν πλέον μια μικρή αυτοσχέδια σκηνή.
Στον πρώτο τόμο της θεατρολογικής λαογραφίας ο Βάλτερ Πούχνερ
διασκευάζει και παρουσιάζει στα ελληνικά τη διατριβή του επί υφη-
γεσία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1977), μονογραφία για τα εθι-
μικά φαινόμενα στο ελληνικό εορτολόγιο και τις σχέσεις τους με
το λαϊκό θέατρο.
Ο συγγραφέας μέσα από την ανάλυση και τον στοχασμό μάς υπεν-
θυμίζει ότι στον γηρασμένο χρόνο οι άνθρωποι έχουν απολέσει την
ικανότητα πραγματικά να γιορτάζουν και πραγματικά να πενθούν.