BookStation

 Το παρόν έργο αφορά τη ρήτρα κατά της φοροαποφυγής η οποία εισήχθη στο ελληνικό δίκαιο με το άρθρο 38 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν 4174/2013). Το  ερώτημα αν η φοροαποφυγή είναι «παράνομη» ή απλώς «ανήθικη» κλήθηκε να απαντήσει το ως άνω άρθρο που τιτλοφορείται «Γενική Διάταξη κατά της Φοροαποφυγής», και που φιλοδοξεί να καταστήσει την φοροαποφυγή ξεκάθαρα παράνομη.

Στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης της ερμηνείας της γενικής διάταξης κατά της φοροαποφυγής, εξετάζονται στα αντίστοιχα κεφάλαια του έργου:

? Το διεθνές περιβάλλον και οι διακρατικές πρωτοβουλίες στον τομέα αυτό

? Η πρακτική εμπειρία από την εφαρμογή αντίστοιχων ρητρών σε άλλες χώρες

? Οι γενικότερες αρχές του ελληνικού φορολογικού συστήματος, στο πλαίσιο των οποίων ενσωματώνεται και η διάταξη περί φοροαποφυγής.

Στόχος του έργου είναι να οριοθετηθεί όσο γίνεται καλύτερα το πλαίσιο της εφαρμογής της ρήτρας της φοροαποφυγής στα πλαίσια της ως άνω διάταξης, ώστε ο εφαρμοστής της σε συνδυασμό με αναφορά στην υπάρχουσα νομολογία ΔΕΕ, να διασφαλίσει τη λελογισμένη εφαρμογή της.  Η παρούσα ανάλυση επιχειρεί να τιθασεύσει το πολυπληθές υλικό της διεθνούς βιβλιογραφίας και πρακτικής, ενώ η μεγάλη χρησιμότητα του έργου εκδηλώνεται στην τεκμηρίωση των ασαφών εννοιών της διατάξεως, με την παράθεση πολλαπλών παραδειγμάτων. Τα παραδείγματα αφορούν τόσο περιπτώσεις, που κρίθηκαν ως εμπίπτουσες στις σχετικές περί καταπολεμήσεως της φοροαποφυγής διατάξεις όσο και περιπτώσεις επιλεχθεισών συναλλαγών με δημιουργία φορολογικού οφέλους, που θεωρήθηκαν ότι αποτελούν σωστές επιχειρηματικές αποφάσεις, που δεν ενέπιπταν στο σκοπό των εφαρμοστέων εν προκειμένω διατάξεων. Η χρήση των παραδειγμάτων ως κατευθυντήρια οδηγία είναι η πιο κατάλληλη μέθοδος για τον σωστό προσανατολισμό του εφαρμοστή του άρθρου 38.

Το έργο συμπληρώνεται από Παράρτημα νομοθεσίας, ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία καθώς και συνοπτικό αλφαβητικό ευρετήριο των κυριότερων όρων.