ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

NEWSLETTER

Συπληρώστε το email σας
για να λάβετε τις προσφορές
και τα νέα της Bookstation

ΝΕΟΙ ΤΙΤΛΟΙ

Κατηγορίες / . / Λογοτεχνία / Νεοελληνική λογοτεχνία / Να ο Πατέρας σου Βαγγελάκη

SΜΑSΗ CUΤ ΡΒ

Να ο Πατέρας σου Βαγγελάκη
Χανιώτου Μαρία

Εκδόσεις
Ωκεανός

ISBN: 978-618-5284-34-3
Σελίδες: 624
Σχήμα: 14Χ21 cm
Εξώφυλλο: Χαρτόδετο
Ημερομηνία έκδοσης: 10/2017

Τιμή | 15.5 €

προσθήκη στο καλάθι

 Οκτώβρης του 1922 ήταν, όταν ο Βαγγέλης άκουσε τη φράση: «Νά ο πατέρας σου Βαγγελάκη!»

Οκτώβρης του 1923 ήταν, όταν η μάνα του έφερνε στο κόσμο άλλο ένα αγόρι. Οκτώβρης επίσης, 
όταν ο τοκογλύφος απειλούσε πως θα τους πετάξει έξω από το σπίτι, φέρνοντας στην καρδιά τους την απελπισία.
Οκτώβρης του 1929, όταν δεν θα μπορούσε να πάει σχολείο, όσο κι αν το λαχταρούσε, αλλά θα τον 
πουλούσαν αναγκαστικά σε έναν τσοπάνη στο Καμάρι για τριακόσιες δραχμές τον μήνα, και ένα φόρτωμα σιτάρι? για την επιβίωση...
   Οκτώβρης ήταν ο μήνας των μεγάλων δυστυχιών του, μήνας επίφοβος...
 Στις είκοσι οκτώ Οκτωβρίου του 1940 στρατολογήθηκε για τον πόλεμο με τους Ιταλούς.
12 Οκτώβρη 1944 έφυγαν οι Γερμανοί από την Αθήνα. Μα τότε άρχισε μια νέα περιπέτεια. Τη χαρά της 
απελευθέρωσης διαδέχτηκαν νέα δεινά, αδελφικό αιματοκύλισμα, οδυρμός?
Κι όμως, ο Βαγγέλης, στο πρόσωπο της γλυκιάς Αντωνίας θα βρει την ελπίδα και τη συναισθηματική 
θαλπωρή που πάντα του έλειψε, θα μάθει να μη φοβάται αυτόν τον πικρό μήνα Οκτώβρη της δύσκολης ζωής του. 
Η Αντωνία θα τον περάσει από την πύλη του φόβου, στα λιβάδια της αγάπης, της ελπίδας, της χαράς...

H Μαρία Χανιώτου κατάγεται από την Πάρο. Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα με την οικογένεια της. Σπούδασε θέατρο, χορό, αισθητική και ασχολήθηκε επαγγελματικά με όλους τους κύκλους των σπουδών της. Εργάστηκε στην σκηνή του παιδικού θεάτρου Παιδική Θεατρική Πρωτοπορία, επί πολλά έτη και συμμετείχε επιλεκτικά σε ταινίες. Εργάστηκε επίσης και ως χορεύτρια λαϊκών χορών. Παράλληλα συγγράφει και γράφει διηγήματα για το Magic Radio Live. 

 
Παρατίθεται πιο κάτω, συνέντευξη που παραχωρήθηκε από την Μαρία Χανιώτου στον δημοσιογράφο και συγγραφέα, Κυριάκο Κουζούμη.
 
1.      Τι είναι αυτό που σας παρακινεί να γράφετε; Πρόκειται για μια εσωτερική ανάγκη δημιουργίας;
Ναι, χάνομαι στον κόσμο των ηρώων, με την συντροφιά τους και δεν νιώθω ποτέ μοναξιά. Δημιουργώ και σημαίνει ζω.  
 
2.      Πολλοί υποστηρίζουν πως μέσα στα απλά και καθημερινά στοιχεία φωλιάζουν στοιχεία έμπνευσης ή γενικότερα στοιχεία που πυροδοτούν την καρδιά και τον νου. Αλήθεια εσείς μέσα από τι εμπνέεστε;
Ακριβώς. Όποιος γράφει είναι καλός παρατηρητής της ζωής, όσο και ακροατής των γύρω του. Αφουγκράζεται ανάσες, ακούει όσα λέγονται και όσα δεν λέγονται μέσα από την σιωπή ή ένα πρόσωπο χαραγμένο με μνήμες.  Έπειτα η ζωή φτιάχνει  σενάρια που ωχριά η πένα και του πιο ευφάνταστου συγγραφέα.   
 
3.      Τι νομίζετε πως έχει ανάγκη να διαβάζει ο σύγχρονος Έλληνας; Ρομαντικές ιστορίες, αστυνομικές πλοκές, κοινωνικά θέματα, ζητήματα επικαιρότητας, παραμύθια φανταστικές ιστορίες? Και γιατί;
Ανάλογα τις ηλικίες και  το φύλλο πάντα θα υπάρχει μερίδα ατόμων να έλκεται από ρομαντικές ιστορίες, και όλα τα υπόλοιπα που αναφέρατε. Δεν νομίζω ότι αλλάζει κάτι στον σημερινό Έλληνα από τα προηγούμενα χρόνια. Η ποσοστιαία μονάδα ίσως αλλάζει.
4.      Τι νομίζετε πως προσφέρει η λογοτεχνία στον αναγνώστη; Πρόκειται για ένα άλλο ταξίδι σε κόσμους ιδεατούς, ονειρικούς αλλά και γήινους ή πρόκειται απλά για μια ενδιαφέρουσα ενασχόληση, ώστε να ξοδέψει κανείς τον ελεύθερό του χρόνο;
Ο συνειδητοποιημένος αναγνώστης την ενδιαφέρουσα ενασχόλησή του την τοποθετεί παράλληλα με το να ταξιδέψει, να μάθει, να ζήσει  με τους ήρωες, αλλά και να λλαναγνωρίσει μια δική του πτυχή, είτε αληθινή είτε ονειρική. 
5.      Ποια είναι η γνώμη σας πάνω στην ψηφιοποίηση των βιβλίων; Νομίζετε πως οι μικρές οθόνες των κινητών ή των tablets θα αποσπάσουν μεγαλύτερο κομμάτι από την «πίτα» ή πως τελικά το έντυπο και χειροπιαστό βιβλίο θα παραμείνει κλασική αξία, την οποία δεν θα «σκιάζει φοβέρα καμιά»;
Νομίζω ότι όπως μπήκε στη ζωή μας η υπόλοιπη τεχνολογία έτσι θα πάρει μεγάλη μερίδα και η ψηφιοποίηση των βιβλίων. Ιδίως των μεταγενεστέρων γενιών που θα έχουν μεγαλώσει με αυτή την μορφή διαβάσματος.
6.      Τι πραγματεύεται το δικό σας μυθιστόρημα; (όχι το οπισθόφυλλο) Και γιατί αποφασίσατε να καταπιαστείτε με ένα τέτοιο περιεχόμενο;
Η φιλία είναι για μένα ιερή, έτσι ήταν αδύνατον να μην με κεντρίσει να δημιουργήσω ένα βιβλίο, που κυρίαρχο θέμα  είναι η φιλία. Η ειλικρινής και αμετάβλητη στο πέρασμα των χρόνων που  έχει τις σφραγίδες γεγονότων που σμίλεψαν την φιλία.
7.      Κάποτε η αγορά του βιβλίου είχε σχεδόν τον πρώτο λόγο. Πλέον όμως οι δανειστικές βιβλιοθήκες συγκεντρώνουν ολοένα και περισσότερους βιβλιοφάγους στους καταλόγους τους ενώ παράλληλα η ανταλλαγή βιβλίων έχει γίνει μόδα. Αυτά όμως έχουν αντίκτυπο στις πωλήσεις. Πώς κρίνετε αυτή τη διαδικασία και ειδικά στις μέρες μας που ο μέσος Έλληνας πολίτης ανταπεξέρχεται με δυσκολία στις οικονομικές του απαιτήσεις;
Είναι λυπηρό  για τις πωλήσεις των βιβλίων, όμως είναι αποτέλεσμα των δύσκολων καιρών ως εκ τούτου προκειμένου να μη διαβάζει ο κόσμος ας γίνεται και έτσι.  Ας κυλάει η γραφή ανάμεσά τους και να ελπίζουμε σε καλύτερες ημέρες που να μπορεί ο καθένας να  έχει το αγαπημένο του βιβλίο  στην βιβλιοθήκη του. Με μία προϋπόθεση όλα τα ανωτέρω. Οι δανειστικές βιβλιοθήκες να δίνουν  βιβλία που έχουν κάνει ένα κύκλο στην αγορά, όχι νέες κυκλοφορίες.  
8.      Ποιο βιβλίο που διαβάσατε σας μάγεψε και παραμένει να το συλλογίζεστε με συγκίνηση και θαυμασμό. Και γιατί;
Το «Χωρίς οικογένεια» του  Έκτορα Μαλό.  Το πρώτο βιβλίο που άγγιξα με τρόμο για το μέγεθος του, αγνοώντας το από τις πρώτες σελίδες, αφού κατάφερε παρότι μικρή μαθήτρια  να με σαγηνέψει. Δεν έβλεπα την ώρα να το πιάσω στα χέρια μου. Οι περιπέτειες ενός παιδιού χωρίς γονείς με τρόμαζε.   Συνέπασχα μαζί του, ωστόσο ένιωθα τυχερή για την δική μου ζωή, όπου περιστοιχιζόμουν από μια ζεστή και γαλήνια οικογένεια.  Ακόμα ένας δυνατός λόγος  ήταν ότι  εύρισκα στοιχεία όπου λάτρευα και εγώ. Τα ζώα, αλλά και οι παραστάσεις του Ρεμί με απογείωναν για άγνωστο λόγο τότε, αργότερα βέβαια κατάλαβα τι πλαθόταν μέσα στο μικρό κορίτσι.      
9.      Ποιος συγγραφέας (Έλληνας ή ξένος) ήταν το πρότυπό σας ή τουλάχιστον ήταν αυτός που άγγιζε τις χορδές της ψυχής σας περισσότερο; Και γιατί;

 

Ο Βίκτωρ Ουγκώ.  Δεν μπορούσα να πιστέψω πως για ένα καρβέλι ψωμί καταδικάστηκε δεκαεννέα χρόνια  στα κάτεργα.  Μισούσα τον Ιαβέρη και αδυνατούσα να καταλάβω πώς μια ψυχή μπορεί να κρατά τόσο μίσος για εκδίκηση. Θυμάμαι πάντα την καλοσύνη του επίσκοπου Μυριήλ απέναντι στον Γιάννη Αγιάννη.  Η ταύτιση μου με τους προλετάριους άγγιζε  κάθε χορδή της παιδικής ψυχής μου και ευτυχώς μέχρι τώρα. Τα βιβλία του διέπονται από χαρακτήρες ξεκάθαρους με κυρίαρχο θέμα η πάλη του καλού και του  κακού, η επιπτώσεις των πράξεών μας, αλλά και  πολιτικά στίγματα.   Χανιώτου Μαρία