BookStation

Και συνέβαινε καμιά φορά αυτό που συμβαίνει τώρα : Ο Ζωρζ Ζερφώ τρέχει με τ' αμάξι του στον εξωτερικό περιφερειακό. Μπήκε στην Πορτ ντ' Ιβρύ. Είναι δύο και μισή το πρωί, ίσως τρεις και τέταρτο. Αρκετοί οδηγοί είναι μεθυσμένοι. Ο Ζωρζ Ζερφώ είναι. Έχει πιει πέντε μπέρμπον 4 Roses. Επίσης, πριν από τρεις ώρες περίπου, ήπιε δύο χάπια ισχυρού βαρβιτουρικού. Το ότι τα ανακάτεψε δεν τον νύσταξε, αντίθετα του προκάλεσε μια τεταμένη ευφορία που κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε οργή ή σε ένα είδος μελαγχολίας, κατά κάποιον τρόπο τσεχοφικής και κυρίως πικρής, που είναι ένα συναίσθημα ούτε πολύ ανδρείο ούτε ενδιαφέρον. Ο Ζωρζ Ζερφώ τρέχει με 145 χιλιόμετρα την ώρα. Μέσα από δύο ηχεία -ένα κάτω από το ταμπλώ, ένα στο πίσω μέρος- ακούγεται σε χαμηλή ένταση η μουσική που παίζει στο κασετόφωνο, τζαζ στο στυλ West Coast : Τζέρρυ Μάλλιγκαν, Μπαντ Σανκ, Τσίκο Χάμιλτον.
Την αιτία για την οποία ο Ζωρζ ξεχύνεται έτσι στον περιφερειακό, με αμβλυμένα αντανακλαστικά και ακούγοντας αυτή τη μουσική, θα πρέπει να την αναζητήσουμε κατά κύριο λόγο στη θέση του Ζωρζ στο πλέγμα των παραγωγικών σχέσεων. Το γεγονός ότι ο Ζωρζ σκότωσε τουλάχιστον δύο ανθρώπους στη διάρκεια του έτους δεν έχει να κάνει. Αυτό που συμβαίνει τώρα συνέβαινε καμιά φορά και στο παρελθόν".

Η έκδοση περιλαμβάνει επίμετρο με αποσπάσματα απο συνέντευξη του Ζ.-Π. Μανσέτ (Ιούνιος 1980).
Κείμενα που προέρχονται από το μεταθανάτιο αφιέρωμα στον Jean-Patrick Manchette του γαλλικού περιοδικού Polar (1997), και βιβλιογραφία (μετάφραση Έφη Γιαννοπούλου) μπορεί να βρεί κανείς στην έκδοση του έργου Η πρηνής θέση του σκοπευτή: αποσπάσματα από επιστολές και συνεντεύξεις, μιά απάντηση σ'ένα ερωτηματολόγιο, ένα σημείωμα του για το αστυνομικό μυθιστόρημα, μια συνέντευξη του Jean Echenoz όπου αναφέρεται στο στύλ του Μανσέτ καθώς και ένα ανθολόγιο κρίσεων για το έργο του.