BookStation

  «Κάθε ζωγραφιά μάς αφηγείται μιαν ιστορία». Εννέα χειμωνιάτικες μέρες στην Ιστανμπούλ του 1591. Ο Σουλτάνος, ενόψει της χιλιοστής επετείου της Εγίρας, ζητά από τους καλύτερους μικρογράφους και καλλιγράφους της αυλής του να φιλοτεχνήσουν, με άκρα μυστικότητα, ένα βιβλίο που θα δοξάζει

την Οθωμανική Αυτοκρατορία - θέλει, όμως, οι ζωγραφιές του έργου να γίνουν σύμφωνα με τις τεχνοτροπίες των Φράγκων, κάτι που συνιστά προσβολή για το Ισλάμ. Η Σεκιουρέ, μητέρα δυο ατίθασων μικρών αγοριών, επιθυμεί να ξαναπαντρευτεί, καθώς η τύχη του συζύγου της, που πήγε στον πόλεμο, αγνοείται επί τέσσερα χρόνια. Στο σπίτι της παρακολουθεί τους μικρογράφους να ζωγραφίζουν, υπό την επίβλεψη του πατέρα της. Σύντομα, ένας μικρογράφος θα δολοφονηθεί, και τότε ο Αρχιμικρογράφος θα κληθεί να ανακαλύψει τον δολοφόνο μέσα σε τρεις ημέρες, σύμφωνα με τη διαταγή του Σουλτάνου. Εν τω μεταξύ, οι μικρογράφοι και οι καλλιγράφοι συγκεντρώνονται τα βράδια σ?ένα καφενείο και διασκεδάζουν με τις ιστορίες που αφηγείται με αιχμηρή γλώσσα ένας λαϊκός παραμυθάς. ?ραγε η δολοφονία να οφείλεται σε επαγγελματικό ανταγωνισμό, σε ερωτική αντιζηλία

ή στον θρησκευτικό φανατισμό; Το Με λένε Κόκκινο -ένα βιβλίο του βραβευμένου με Νόμπελ

Λογοτεχνίας Ορχάν Παμούκ για την τέχνη και την καλλιτεχνική αφοσίωση, τον έρωτα και τον θάνατο, καθώς και τη σχέση της Ανατολής με τη Δύση? συνδυάζει με συναρπαστικό τρόπο το φιλοσοφικό με το αστυνομικό μυθιστόρημα.

Η έκδοση αυτή συνοδεύεται, για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα, από το Επίμετρο που έγραψε ο συγγραφέας δώδεκα χρόνια αφότου πρωτοεκδόθηκε το βιβλίο, καθώς και από Χρονολόγιο με τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρονται στο μυθιστόρημα. 

Ο Ορχάν Παμούκ γεννήθηκε το 1952 στην Κωνσταντινούπολη. Τελείωσε το λύκειο στη Ροβέρτειο Σχολή, σπούδασε τρία χρόνια αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο και το 1976 αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης. ?ρχισε να γράφει το 1974. Το πρώτο του μυθιστόρημα, Ο Τζεβντέτ μπέη και οι γιοι του, βραβεύτηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος των Εκδόσεων Μιλιέτ και εκδόθηκε το 1982. Την ίδια χρονιά πήρε και το Βραβείο  Μυθιστορήματος Ορχάν Κεμάλ. Το δεύτερο βιβλίο του, Το σπίτι της σιωπής, μεταφράστηκε στα γαλλικά και το 1991 τιμήθηκε με το βραβείο Prix de la DécouverteEuropéenne. Το ιστορικό μυθιστόρημά του Το λευκό κάστρο μεγάλωσε τη φήμη του μέσα κι έξω από την Τουρκία. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Το μαύρο βιβλίο, ένα από τα πιο συζητημένα και πολυδιαβασμένα βιβλία της σύγχρονης τουρκικής λογοτεχνίας -η γαλλική μετάφραση του

που το 2005 πήρε το βραβείο Le Prix Médicis Étranger, και το αυτοβιογραφικό Iστανμπούλ. Πόλη κι αναμνήσεις. Ο Ορχάν Παμούκ το 2005 τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης του Γερμανικού Συνδέσμου Εκδοτών και το 2006 με το βραβείο Νόμπελ για το σύνολο του έργου του. Στη συνέχεια εκδόθηκαν τα βιβλία του Το Μουσείο της Αθωότητας, Ο αγαθός και στοχαστικός συγγραφέας, Κάτι παράξενο στον νου μου και Η γυναίκα με τα κόκκινα μαλλιά (Εκδόσεις Πατάκη, 2018), που είναι το τελευταίο του μυθιστόρημα. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε εξήντα τρεις γλώσσες. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, εκφράζοντας τις απόψεις του για τα δικαιώματα του ανθρώπου και την ελευθερία της σκέψης, διατηρεί μια κριτική στάση απέναντι στο τουρκικό κράτος. Είναι επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων και της Κινεζικής Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών. Διδάσκει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, μία φορά τον χρόνο στο Πανεπιστήμιο Columbia. Πρόσφατα τιμήθηκε με τα τουρκικά βραβεία του Ιδρύματος Αϊντίν Ντογάν και Ερντάλ Οζ. Ζει στην Κωνσταντινούπολη.οποίου κέρδισε το βραβείο France Culture?, Η καινούρια ζωή, Με λένε Κόκκινο, που απέσπασε το 2002 στη Γαλλία το Prix du Meilleur livre étranger, στην Ιταλία, επίσης το 2002, το βραβείο GrinzaneCavour και το 2003 το βραβείο IMPACDublin. Το 1999 εκδόθηκαν τα ?λλα χρώματα, μια επιλογή από άρθρα του για τη λογοτεχνία και τον πολιτισμό, που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά εντός κι εκτός της Τουρκίας.  Ακολούθησε το Χιόνι που το 2005 πήρε το βραβείο Le Prix Médicis Étranger, και το αυτοβιογραφικό Iστανμπούλ. Πόλη κι αναμνήσεις. Ο Ορχάν Παμούκ το 2005 τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης του Γερμανικού Συνδέσμου -