BookStation

 Η Μαρίνα πέφτει τα χαράματα από τον τέταρτο όροφο του παλιού βενετσιάνικου διοικητηρίου. Είναι δεκαεφτά χρονών. Η Σάρα και ο Ορέστης δεν έχουν προλάβει να τη χαιρετήσουν και ο Μάρκος, που μόλις έχει επιστρέψει στο νησί για να τακτοποιήσει παλιούς λογαριασμούς, δεν ξέρει αυτά που έχουν συμβεί και σκέφτεται όσα είναι αποφασισμένος να εξομολογηθεί στην Έλλη. Μόνο ένας επικίνδυνος άνεμος σφύριζε από καιρό μέσα και έξω προειδοποιητικά. Αυτός έφερνε λόγια που έρχονταν από μακριά και έδενε με γερές κλωστές το ψέμα με την αλήθεια. Ποια μυστικά κρύβονται πίσω από τη ζωή και τον θάνατο της Μαρίνας; Ποιοι κινούν τα νήματα αποφασίζοντας για τον έρωτα και τον πόνο, για το σκοτάδι και το φως; Και γιατί αυτοί που έφυγαν ξαναγυρνούν; 

Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη γράφει για το βιβλίο της:

«Το Δεκαεφτά είναι μια οφειλή σε αυτές και αυτούς που δεν τα κατάφεραν∙ σε αυτές και αυτούς που δεν κατόρθωσαν να σηκώσουν το βάρος ενός αδυσώπητου κοινωνικού πεπρωμένου∙ σ? αυτές κι αυτούς που δε χώρεσαν στο κοστούμι που οι άλλοι συνήθιζαν να αποδέχονται ως κανονικό, που βρέθηκαν αβοήθητοι κι εκτεθειμένοι χωρίς να μπορούν να προστατεύσουν απολύτως τίποτα. Γιατί η ζωή πολλές φορές τελειώνει νωρίς, στην παιδική ηλικία.

Το Δεκαεφτά απευθύνεται ταυτόχρονα στα νέα παιδιά που πρέπει να ονειρεύονται, να τολμούν, να προχωρούν παραπέρα, ν? αλλάζουν τον κόσμο τους και τον κόσμο των άλλων, να κοιτάζουν τους μεγάλους ορίζοντες.

Το Δεκαεφτά είναι μια ιστορία πολυπρόσωπη και πολυεπίπεδη. Είναι μια ιστορία σκληρή, που εξελίσσεται με μία σχεδόν αστυνομική πλοκή για τη διαλεύκανση όχι του τι έγινε ?αυτό το γνωρίζουμε εξαρχής- αλλά του πώς φτάσαμε ως εδώ.

Η Μαρίνα, ο Ορέστης, η Σάρα, ο Μάρκος, η Έλλη, η Ελίζα Δούκα, ο Ξενοφώντας Σιγανός και όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα που συνθέτουν την ανθρωπογεωγραφία του Δεκαεφτά δεν είναι ακριβώς πραγματικά, είναι όμως αναγνωρίσιμα. Ζωντανεύουν μια υπόθεση που εξελίσσεται μέσα και έξω από ένα λύκειο, μέσα κι έξω από συνηθισμένες οικογένειες της διπλανής πόρτας, μέσα και πίσω από πρόσωπα και προσωπεία μιας νησιώτικης επαρχιακής πόλης, στις αρχές ενός φθινοπώρου και μιας σχολικής χρονιάς φορτωμένων ανομολόγητα μυστικά, φόβους, ενοχές, σχέδια και μεγάλες προσδοκίες.

Και μην ξεχνάτε, η ιστορία έχει πάντα το τέλος που της ταιριάζει...» 

Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη έχει τιμηθεί δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο Εφηβικού-Νεανικού Μυθιστορήματος, το 2014 για το βιβλίο της Θα σε σώσω ό,τι κι αν γίνει και το 2017 για το βιβλίο της Ξυπόλυτοι ήρωες.