BookStation

 Οι ποιητικές εικόνες του Παπαδίτσα περικλείουν το σύμπαν, διότι, όπως θα έλεγε ο Ηράκλειτος, ούτε λέγουν, ούτε κρύπτουν αλλά σημαίνουν.

«Στο κάθε βήμα μια έκρηξη ελαιώνα έσπαγε σε διαμαντικά το μάτι.» Αν κινήσουμε με την δύναμη της φαντασίας μας αυτές τις ποιητικές εικόνες, που η κάθε μία σημαίνει κι ένα πολυδιάστατο ερώτημα, μας αποκαλύπτεται ένα έγχρωμο, οργιαστικό σύμπαν, μια πηγή κρυφή πού υποδηλώνεται από τον ήχο της, ένα βουνό, όπου μέσα του ενυπάρχουν η «κίνηση» και ο «πετρωμένος αιώνας» και πάνω από όλα η θαυμάσια ταύτιση του ανθρώπου με τα νησιά, τίς πέτρες, τον αέρα και τα δένδρα.

Η ποίησή του είναι συμπαντική, ακριβώς γιατί τo υποκείμενο σπάει τα όρια του αυτισμού του και διαχέεται παντού, ανακαλύπτοντας την «άχνα του όντος» σε όλο τον ενόργανο και ανόργανο κόσμο, σε όλα τα αστρικά και τα γήινα.

Η Ελένη Λαδιά γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία και θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα πιο γνωστά λογοτεχνικά της έργα είναι: "Χάλκινος ύπνος", "Αποσπασματική σχέση", "Η θητεία", "Τα άλση της Περσεφόνης", ''Η Χάρις'', "Οι ποταμίσοι έρωτες", "Τα ψυχομαντεία και ο υποχθόνιος κόσμος των Ελλήνων". Έχει τιμηθεί με το Β΄ Κρατικό βραβείο (1981) για τη συλλογή ''Χάλκινος ύπνος'' και με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για την "Ωρογραφία" (1999). Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα σλοβένικα, τα γαλλικά και τα αγγλικά. Το μυθιστόρημά της "Χι ο Λεοντόμορφος'' στα σέρβικα και ''Η Χάρις'' στα ρουμάνικα. Οι "Ομηρικοί ύμνοι" σε μτφ. Δ. Π. Παπαδίτσα - Ε. Λαδιά έχουν μεταφραστεί στα φιλανδικά. Αρθρα και μελετήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες της χώρας.