BookStation

 Ο Φίλιπ Λάρκιν (1922-1985) είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους κορυφαίους 'Αγγλους ποιητές της μεταπολεμικής περιόδου, και σίγουρα ο πιο δημοφιλής. Αν και ολιγογράφος, κατάφερε να καθιερωθεί ως η πιο αυθεντική και στιβαρή φωνή της γενιάς του. Ο εν λόγω τόμος περιέχει πενήντα ποιήματα, μια εκτενή επιλογή όχι μόνο από τις τέσσερις συλλογές που δημοσίευσε ο Λάρκιν στη διάρκεια της ζωής του, αλλά και από τα αθησαύριστά του. Ανάμεσα στα ποιήματα αυτά συγκαταλέγονται μερικά από τα πιο γνωστά και αξιομνημόνευτα, όπως το «Έναςτάφος των 'Αραντελ», «Ψηλά παράθυρα», «Ας είναι αυτός ο στίχος», «Annus Mirabilis» και «Εωθινό τραγούδι». 

Τα ποιήματα του Λάρκιν διακρίνονται για τη σφιχτή δομή τους, την άρτια τεχνοτροπία τους -την ιδιοφυή χρήση της ομοιοκαταληξίας σε λόγο απολύτως φυσικό και ανεπιτήδευτο-, το στωικό χιούμορ τους, που πολλές φορές μετατρέπεται σε ανηλεή αυτοσαρκασ΅ό, αλλά και τον βαθύ σκεπτικισ΅ό τους, που φτάνει στα όρια της ακραίας απαισιοδοξίας. Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ένας άλλος σημαντικός ποιητής, ο Αμερικανός Ρόμπερτ Λόουελ, «η ποίηση του Λάρκιν κάνει τους άλλους ποιητές να μοιάζουν παρωχημένοι. Υπήρξε ανανεωτής της ποιητικής τέχνης. Καμία τεχνοτροπία ή ποιητική σχολή δεν θα μπορούσε να έχει δώσει στις λέξεις του τέτοια σπαραχτική δύναμη».

Εκτός από ποιήματα ο Λάρκιν δημοσίευσε δύο μυθιστορήματα, έναν τόμο με δοκίμια για την τζαζ, και υπήρξε ο επιμελητής της ανθολογίας The Oxford Book of Twentieth Century English Verse (1973), έργο που φανερώνει την ισχυρή αγάπη του για την ποίηση του Γ. Μπ. Γέιτς, του Τόμας Χάρντυ και του Γ. Χ. Ώντεν. Δικαίως έχει χαρακτηριστεί «ο πλέον 'Αγγλος των 'Αγγλων ποιητών», αφού πολλά ποιήματά του καυτηριάζουν τα ήθη της χώρας του, αλλά ταυτόχρονα εκθειάζουν τη μοναδικότητα της πολιτισμικής της παράδοσης. 

Πηγή:δελτίο τύπου εκδ.Πατάκη