BookStation

Συμπυκνωμένη επιστημονική σοφία και βαθιά κοινωνική ευαισθησία βρήκαν την έκφρασή τους στην διάταξη του άρθρου 931 ΑΚ, νομοθετικό πρότυπο της οποίας υπήρξε η § 1326 του αυστριακού Αστικού Κώδικα του 1811 (ABGB). Με τρόπο λιτό αλλά περιεκτικό ο νομοθέτης, έχοντας επίγνωση του πικρού διδάγματος της κοινής πείρας ότι η αναπηρία ή η παραμόρφωση θα αποτελούν για τον παθόντα μια ισόβια πηγή μειονεξίας με αδιαμφισβήτητο, πλην όμως μη προσδιορίσιμο, αρνητικό αντίκτυπο στην εν γένει οικονομική εξέλιξή του, αποσυνέδεσε την παροχή σε αυτόν αποζημίωσης από την επίκληση και απόδειξη συγκεκριμένης, δηλαδή επακριβώς μετρήσιμης, περιουσιακής ζημίας. Η επιλογή αυτή δεν συνιστά παραδοξότητα ή «δογματική ανωμαλία», όπως ενίοτε υποστηρίζεται. Και τούτο διότι καθήκον του νομοθέτη είναι να εντοπίζει και να επιλύει προβλήματα της ζωής χωρίς να δεσμεύεται από δόγματα. Εξάλλου το δόγμα ούτε ερήμην του νόμου υπάρχει ούτε του νόμου κατισχύει.