BookStation

Το έργο πραγματεύεται τη διασύνδεση μεταξύ δύο θεμελιωδών αρχών του δικαίου της διαιτησίας, της αρχής της αυτοτέλειας της συμφωνίας διαιτησίας αφενός και της αρχής της competence/competence αφετέρου και επιχειρεί να καταδείξει ότι η παράλληλη ενασχόληση δικαστή και διαιτητή κατά το στάδιο πριν την έκδοση της διαιτητικής απόφασης με το ζήτημα του κύρους της διαιτητικής ρήτρας πυροδοτεί τον κίνδυνο παράλληλων δικών σε δύο διαφορετικές δικαιοδοτικές τάξεις, για την αποφυγή του οποίου διατυπώνονται ορισμένες de lege ferenda προτάσεις. Το βιβλίο απευθύνεται τόσο στον μελετητή όσο και στον εφαρμοστή του δικαίου διεθνούς διαιτησίας, παρέχοντας παράλληλα συγκριτικές αναφορές στο δικονομικό σύστημα αλλοδαπών εννόμων τάξεων.