BookStation

?και δυο λόγια από τον συγγραφέα 

Πώς «γεννήθηκε» ο Ούτρεντ; Ξεπήδησε πλήρως διαμορφωμένος από το κεφάλι σας όπως η θεά Αθηνά από το κεφάλι του Δία; Ή αναπτύχθηκε σταδιακά, βρίσκοντας σιγά σιγά τη φωνή του; 

Δεν μπόρεσα ποτέ να σχεδιάσω κάτι προκαταβολικά. Ούτε βιβλίο ούτε ήρωα. Ο μόνος τρόπος που ξέρω να γράφω είναι να ξεκινάω και όπου με βγάλει! Οπότε προέκυψε σταδιακά. Ήξερα από την αρχή ότι θα επέλεγε τον παγανισμό από τον χριστιανισμό, στοιχείο που του προσδίδει ένα πρόσημο πείσματος (όχι ότι χρειάζεται κι άλλο). Όσο για την εξέλιξή του, αυτή απλώς την επέβαλε, όσο κυλούσε, η πλοκή.

Είχατε έναν σκελετό της ιστορίας στο μυαλό σας; Γνωρίζατε από την αρχή το τέλος της ιστορίας του Ούτρεντ; 

Μακάρι! Δεν ξέρω το τέλος ούτε καν του κεφαλαίου που γράφω αυτή τη στιγμή! Για την ακρίβεια, το ξαναγράφω. Ολοκλήρωσα την περασμένη εβδομάδα το τρίτο κεφάλαιο της νέας ιστορίας του Ούτρεντ και συνειδητοποίησα ότι μου έλεγε «Βλέπεις; Δεν έχει συμβεί τίποτα». Και είχε δίκιο, όντως δεν είχε συμβεί τίποτα. Τα έσβησα όλα και ξανάρχισα. [?] Ο E. Λ. Ντόκτοροου είχε πει ότι η συγγραφή μυθιστορήματος μοιάζει με οδήγηση σε άγνωστο επαρχιακό δρόμο, με μόνα φώτα αυτά του αυτοκινήτου. Έτσι είναι και για μένα. Ζηλεύω τους συγγραφείς που μπορούν να σχεδιάσουν ένα πλάνο για βιβλίο (ή σειρά) και να το ακολουθούσουν. Εγώ όλο με κάποια κρίση παλεύω!