BookStation

 Πῶς ξαφνικὰ σὰν ἥλιος ἀνατέλεις,

ὦ μελιχρὴ ἐφηβότητα γυμνή,

ποὺ σ? ἔπλασε ὅλο χάρη ὁ Πραξιτέλης
κι ὁλόκληρη ἡ Φωκίδα σ? ἀνυμνεῖ!
Σὲ βλέπω ποὺ τὸν Πύθωνα τοξεύεις
κι ἠχεῖ σὰν νά ?ναι λύρας ἡ νευρή,
καὶ μιὰ μπροστά του στέκεις, μιὰ λοξεύεις,
τὸ βέλος σου, φαρμάκι, νὰ τὸν βρεῖ.
Κι ὡς νὰ περνᾶς ἡλιόλαμπρη Ἁργολίδα,
ὁ φανερὸς ἐσὺ μὰ κι ὁ κρυφός,
τὴ γύμνια σου φορᾶς σὰν ἁλουργίδα
καὶ τὸ κορμί σου ντύνεις μὲ τὸ φῶς!

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
-ΙΣΙΑΚΑ ΣΟΝΕΤΑ I.ΙΙ.ΙΙΙ.ΙV.V.VI.VII.
-ΤΡΕΙΣ ΙΣΙΑΚΕΣ ΩΔΕΣ Ἴσιδι-Εὐπλοίᾳ. Ἴσιδι-Ἁρτέμιδι. Ἴσιδι-Θεοτόκῳ.
-ΕΙΚΟΝΕΣ Χερούβ. Ἁπόλλων Σαυροκτόνος. Ἁθηνᾶ χαλκῆ. Κυμαία. Ἡ κυρία τοῦ Elche. Ἁντινέα. Βασίλισσα τοῦ χιονιοῦ.

Τo ποιητικό αυτό βιβλίο φιλοδοξεί να ανασυστήσει μιαν απ? τις πιο γοητευτικές μορφές της προχριστιανικής θρησκευτικότητας: την Ίσιδα, την Θεοτόκο του αρχαίου κόσμου. Και τα ισιακά ποιήματα, αλλά και τα υπόλοιπα κομμάτια που συναπαρτίζουν αυτό το βιβλίο, στηρίζονται σε σπουδαίους συγγραφείς της αρχαιότητας, κυρίως τον Πλούταρχο, τον Απουλήιο, τον Καλλίμαχο και τον Βιργίλιο, αλλά και στη μεγάλη λυρική τέχνη του ?γγελου Σικελιανού.

Ο Γιώργος Βαρθαλίτης γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1972. Σπούδασε κλασσική και σύγχρονη φιλολογία στα πανεπιστήμια Αθηνών και Χαϊδελβέργης, απ? όπου απέσπασε το διδακτορικό του (2000). Δημοσίευσε τα ποιητικά βιβλία Solstitium (εκ. Αρμός) και Νουμηνία (εκ. Εριφύλη). Μετέφρασε Γέητς, Χόφμαννσταλ, Ιωάννη Γεωμέτρη, Μάρουλο, Βιργίλιο και επιμελήθηκε το αφιέρωμα του περιοδικού «Πλανόδιον» στον Στέφαν Γκεόργκε. ?ρθρα, κριτικές και μελετήματά του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και εφημερίδες.

?λλα βιβλία του Γιώργου Βαρθαλίτη στις Εκδόσεις Αρμός.

Solstitium Νουμηνία Μεσομήδης.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ
Πώς μια ακηλίδωτη λευκότητα κυκλώνει
τον χώρο αυτόν, τα δέντρα τ? άγρια κι? εμένα ?
το πιο ακηλίδωτο λευκόν σαν το σεντόνι
στα μέλη πάνω του Κυρίου τα πληγιασμένα.
Εδώ ο τραχύς σαρώνει άνεμος τη σκόνη,
κι εδώ διανοίγονται τα μάτια μου ολοένα
στην κρύα διαύγεια που μπρος μου ξεδιπλώνει
νεκρές εκτάσεις από δέντρα γυμνωμένα
σαν τις πτυχές ενός ατέλειωτου χιτώνα.
Υπάρχω πλέον άλλο. Ο κύκλος έχει κλείσει.
Και στον σκληρό βαθιά κι απέραντο χειμώνα
που ο ήλιος καίει στο στερέωμα καρφωτός
ορμώντας χύνονται παντού σαν το μελίσσι
οι φλόγες τώρα από τα σίμβλα του φωτός.

Ο τρομερός τον νου μου ο έρωτας τυφλώνει.

«Κοντά σου τη φωτιά του πάθους πως θ΄αντέξω.
Μόνο ένα φάρμακο για αυτή τη δίψα ξέρω.
Τον έρωτα έρωτας πιο φλογερός τον σβήνει». Ιωάννης Γεωμέτρης.

  Τα λογοτεχνικά περιοδικά Εμβόλιμον + Νέο Πλανόδιον διαβάζουν ποίηση( Γιώργος Βαρθαλίτης).